(Nie)pamięć
W ramach spotkań w naszym cyklu (Nie)pamięć chcemy porozmawiać m.in. o tym, jak bardzo trwała i ulotna zarazem jest pamięć, o tym, jak kształtuje nasze teraz i później.
Naszymi gośćmi będą:
Natalia Budzyńska, autorka książki Dzieci nie płakały. Historia mojego wuja Alfreda Trzebińskiego, lekarza SS wydaną przez Czarne w 2019 r., w której nie tylko dotyka rodzinnej tajemnicy, analizując życie i pamiętnik wuja, lekarza z SS. Przede wszystkim przywraca pamięć kilkunastu Żydowskich dzieci, ofiar bezdusznych eksperymentów, dla których „lekarz, dobrodziej”, jak wypowiadali się o Trzebińskim jego pacjenci, stał się katem i egzekutorem.
Patrick Radden Keefe, który za swój reportaż historyczny Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Zbrodnia i pamięć w Irlandii Północnej. ( wyd. Czarne, tłum. Jan Dzierzgowski) otrzymał kilka nagród oraz tytułów „bestseller” m.in. NYTimesa. Książka opowiada o konflikcie w Irlandii Północnej poprzez równie brawurowe i tragiczne historie z dwóch stron barykady. Szczegółowo opisuje rozłamany świat lat krwawego konfliktu w Irlandii Północnej. Próba poskładania historii ofiary IRA Jean McConville, jak i motywów członkiń tej organizacji, Dolours i Marian Price nie tylko oddaje prawdę historyczną, ale też pokazuje, że tamte wydarzenia do dziś kształtują społeczno-polityczny pejzaż tej części Zjednoczonego Królestwa.
Anda Rottenberg, która w swojej książce Proszę bardzo mierzy się z opisem relacji, wspomnieniami, poszukiwaniu tożsamości i stracie w rodzinie. W eleganckim, choć odważnym stylu zarysowuje tło historyczne dla opowieści o swoim multietnicznym pochodzeniu, różnych religiach obecnych w jej dzieciństwie a także dramacie, który jako matka przeżyła, gdy zaginął jej syn.
Micol Roubini, autorka filmu La strada per le montagne (Droga w góry) . To historia balansująca między przeszłością a teraźniejszością, intymna, wielogłosowa opowieść, w której legendy, wspomnienia i zewnętrzne obserwacje współistnieją ze sobą, tworząc pełny obraz. To film śledzący losy dziadków uciekających z Ukrainy do Rosji, opowiadana z wielopoziomowej perspektywy: współczesnego obserwatora, mitów i legend, historii i opowieści rodzinnych. Fakty mieszają się ze szczątkami wspomnień, początkowy klimat dokumentu ulega zagęszczeniu i destabilizacji. Co dziś oznacza pamięć zbiorowa i jej terytorium?